A historia de Rebeca Ponte comezou precisamente na praia das Catedrais

A historia comezou nun mar­co inigualable: na praia das Catedrais. Rebeca Ponte e Ana Asensio daban hai menos dun ano os seus primeiros pasos conxun­tos cara á fama e esa brisa galega que se respiraba na contorna privilexiada de Ribadeo tras­ladouse esta semana ó corazón do mundo, ó mismísimo Broadway. Así foi. O teatro Gene Frankel de Off Broadway abría o mér­cores o pano e testemuñou o cheo total na estrea da obra tea­tral La Diva, orixinal do drama­turgo español Jerónimo López Mozo, traducida e adaptada de forma maxistral pola actriz Ana Asensio. As dúas divas tocaron a gloria na escena de Broadway. O mesmísimo cónsul xeral de España en Nova York acudiu ó primeiro pase e non deixou de encomiar a impresionante posta en escena de ambas as artistas.

Ambientada na década dos corenta, a obra escrita por Ló­pez e Mozo reflexiona sobre o sentido do éxito dunha diva e a súa situación. Deste xeito, narra durante catro días a historia da ca­bareteira Rosita Torrent, re­coñecida actriz de teatro que vive un momento crucial na súa carrei­ra afectada polo seu desinterese e falta de paixón.

"O público neoiorquino é exi­xente e o feito de que a estre­a gustase tanto foi moi emocionante e moi significati­vo". Estas foron as palabras da artista coruñesa Rebeca Ponche que apuntaba a súa enorme respon­sabilidade na obra no papel da cantante francesa Mistinguett, ataviada de época, inicia a obra coa canción Mon homme e en­toa os primeiros versos do mu­sical. É un primeiro contacto co público e exerce moita pre­sión". Rebeca Ponte, artista mul­tidisciplinar tamén coñecida polo seu álbum Cardigan Bridge, afirma que o cabaret lle gusta porque "non é un exercicio moi grande de canto, é máis ben unha historia de actuación e in­teractuación co público".

A artista galega engade que para ela, esta representación foi enormemente importante " porque son unha artista multidisci­plinar e así, cambiando de rexis­tro, é como me gusta gozar da arte en xeral, non cerrándo­me a unha soa disciplina". Neste sentido, indica que é importante que a nosa cultura sexa levada a círculos aternativos e chegue a outros públicos fóra do noso país dando oportunida­des para difundir o que se esta facendo na cultura".

O soño americano abriulle máis dunha porta a Rebeca Ponte na súa intensa actividade. "Algo que eu nunca podería imaxinar e fíxome coñecer outros artistas marabi­llosos cheos de enerxia e talen­to desbordantes que me fan sentir moi privilexiada". Por exemplo, algunha colaboración co pianista da obra Geor­ge François para algún festival de música negra ou colaboracións para pezas de danza e teatro alternativo en Nova York. "Qui­zás teña a oportunidade de traer aquí o proxecto En Feminino coa performance e a exposi­ción das obras plásticas".